Vorige week donderdagavond heeft de algemene ledenvergadering mij benoemd tot voorzitter van de vereniging. Gelukkig was er ook belangstelling voor de andere vacature: Ron Ramjan is benoemd tot algemeen lid van het Bestuur.
In het voorjaar van 2018 ben ik lid geworden. We kwamen terug van vakantie en ik opperde de gedachte om naar een landelijker omgeving te gaan verhuizen. Mijn man, Martien Schravesande, een verstokte Rotterdammer en een echt stadsmens schrok zich dood van die gedachte en probeerde me te interesseren voor een volkstuin in de buurt van de wijk Prinsenland waar wij wonen. Zodoende schreef ik me een paar dagen later in bij Ramon Wezer voor een halve tuin op nr 109 naast Jaap Kok. Sinds dit jaar ben ik de trotse huurder van het hele perceel met een nieuwe schuur naast een wat kleinere kas die al in 2018 is geplaatst.
In mijn kindertijd leerde ik moestuinieren op een mooie plek in de buurt van Amersfoort. Later werd ik landschapsarchitect, maar veel heb ik niet ontworpen, omdat ik verzeild raakte in de aanpak van de oude wijken in Rotterdam en later verschillende leidinggevende functies vervulde in dezelfde stad, in Dordrecht en bij de Rijksoverheid. Sinds 5 jaar ben ik half met pensioen en in 2019 ben ik helemaal met werken gestopt. Martien en ik hebben 4 kinderen van 30 tot 39 jaar en drie kleinkinderen van 1 tot 7 jaar.
Tuinieren doe ik alleen; Martien timmert liever, dus de tuin rond ons huis is ook mijn klus. Van tuinieren wordt ik rustig als het druk is of minder tobberig als er zorgen zijn. Volgens mijn ouders hield ik al van planten en dieren voordat ik kon praten. Ik vind het mooi om te zien hoe uit een zaadje zoiets moois als bijvoorbeeld een pompoen of een prei kan groeien en ik wroet graag in de grond. En mijn hart gaat ook open van alle leuke mensen en de beesten die zij verzorgen bij Dier. Laatst ben ik daar een avondje te gast geweest met een paar bestuursleden.
Van de vereniging raakte ik direct al onder de indruk vanwege de vele actieve aardige en behulpzame vrijwilligers en medetuiniers. Toen er recent behoefte bleek aan een nieuwe voorzitter heb ik daar wel lang over nagedacht. Zoveel tijd heb ik nou ook weer niet over; mijn tuin ligt er niet altijd perfect bij . . .
Maar juist door alle werkzaamheden door vrijwilligers die ik zag, door de vele wekelijks gemaakte uren snoeien, maaien, frezen etc van de bouw- en werkcommissie en de tomeloze inzet en energie van de overige bestuursleden heb ik besloten mijn steentje bij te dragen.
Onze vereniging is een mooie, vitale en diverse club en daar wil ik graag wat voor doen en uiteraard het goede behouden. Toch kan ook nog wel het één en ander verbeterd worden. Ondanks alle duidelijk omschreven regels gaat er wel eens wat mis. Te vaak zie of hoor ik dat er vuil naast de containers ligt. En wat ik echt triest vind zijn de tuinen waar bijna nooit iemand komt om er iets aan te doen, waar de buurtuinen hinder van ondervinden en waar misschien een nieuwe huurder weer een mooie verzorgde tuin van zou kunnen maken. Regels moeten worden nageleefd. Ik heb liever minder regels dan meer, maar de vastgestelde regels zullen onder mijn verantwoordelijkheid gevolgen hebben voor wie zich daar niet aan houdt.
Tot slot hoop ik dat iedereen in dit Corona-tijdperk vooral zoveel mogelijk van zijn of haar tuin weet te genieten en dat alle leden gezond en wel zullen blijven ook als de besmettingen toenemen en we bij minder goed weer meer binnen moeten blijven.
Ineke Bakker
Ineke Bakker met drie kleinkinderen aan het tuinieren
11-08-2020